You Are Empty

kublinski

No dobra, przyznam, że z You Are Empty miałem trudny orzech do zgryzienia. Z jednej strony jest to gra do bólu liniowa, momentami przewidywalna i zaskakująca mniej więcej tak jak kolejna para skarpet na gwiazdkę, z drugiej natomiast pomimo wszelkich zarzutów potrafi wciągnąć świetnym klimatem i olbrzymim zwariowanym humorem na długie godziny.

Cała historia zaczyna się w pewnym szpitalu w Związku Radzieckim pod koniec lat 50tych. Budzimy się z wielkim bólem głowy. Szybko orientujemy się, że okolica zmieniła się dość znacznie w porównaniu z tym, co jako ostatnie utkwiło nam w zakamarkach pamięci. Po salach biegają jakieś niedorobione pielęgniarki z licznymi brakami tkanki skórnej, zza drzwi wydobywają się nieludzkie wręcz jęki, świadczące o rozwiniętym fiksum-dyrdum ich autora, a od czasu do czasu możemy się natknąć na zabawnego (i to całkiem dosłownie) pacjenta z czymś tam bliżej nieokreślonym na twarzy. Wszystko to z powodu olbrzymiego eksperymentu mającego na celu stworzenie przez rząd czegoś na kształt „super człowieka”. Miasto, nieopodal którego mieści się wspominany szpital, miało być głównym obiektem tegoż badania, niestety, jak to zawsze w kiepskich historiach bywa, cały plan wziął w łeb (no tak, Rosjanie zawsze coś muszą spieprzyć), w związku z czym pobliskie tereny zostały przemienione w opustoszałe połacie pełne oszalałych mieszkańców i przedziwnie zmutowanych potworów. Wszystko to, przyznacie, dosyć proste i przewidywalne, ale zarazem lekko futurystyczne i zwariowane, co w tym wypadku uważam za ogromny plus.

Naszym zadaniem jest przedzieranie się przez zastępy różnorakich wrogów, by co jakiś czas odnaleźć jakąś informację dotyczącą fabuły czy obejrzeć kolejny filmik, prezentujący naprawdę oryginalne podejście do tematu. Wszystko, co prawda, jest liniowe jak poziomy w Mario, jednak w grze tego typu nie chodzi o prawo do nieograniczonej eksploracji, a właśnie o prostą rozrywkę wynikającą z możliwości eksterminacji kolejnych wrogów. Całość przypomina w pewnym stopniu pozycje takie, jak Pain Killer czy Serious Sam, gdzie po kolei odkrywamy nowe etapy, a tym samym coraz potężniejszych wrogów do rozwałki. Jednak w porównaniu ze wspomnianymi tytułami sami przeciwnicy atakują nas tu w dużo mniejszych hordach.

Pomimo pewnych wad gra Digital Spray potrafi jednak wciągnąć. Duża w tym zasługa klimatu, który wraz z niekiedy świetnie zaprojektowanymi poziomami tworzy iście wybuchową mieszankę. Mroczny i kipiący na każdym kroku absurdami socrealizmu oraz dający wrażenie przebywania we wprawdzie wymarłej, ale jakże wyraźnej spuściźnie po totalitarnym społeczeństwie - jest niekiedy silnie przygniatający. Całkiem nieźle zaprojektowane poziomy aż duszą swymi typowo stalinowskimi przygnębiającymi akcentami, a rozmaite szczegóły na każdym kroku przypominają o czasach rozkwitu Związku Radzieckiego. Mamy tutaj potężne i zamaszyste budowle, olbrzymie zakłady pracy, przerażające farmy, aż nazbyt nam znane typowe szare kamienice, a niemal wszędzie wiszą obrazy i plakaty zachęcające do pracy bądź do wspierania czerwonego reżimu. Klimat w You Are Empty budują także przeciwnicy, a ci nie dość, że sami z siebie również nawiązują do socjalistycznego państwa, to wnoszą do całej gry nutkę surrealistycznego wariactwa i chorej wyobraźni twórców. Co powiecie bowiem na olbrzymie, przerośnięte kurczaki, które z powodu eksperymentu stały się niebywale agresywne i nabrały apetytu na… mięso? A tego typu odjechanych oryginałów jest cała masa, poczynając od „psów Pawłowa”, szalonych strażników odzianych w charakterystyczne czapy i dwururki, wychudzonych robotników z wielkimi młotami aż po ożywionych żołnierzy Armii Czerwonej czy oficerów NKWD. Wrogów jest całkiem sporo i niekiedy, aż się ma ochotek grać w YAE tylko po to, by zobaczyć, na jaki kolejny wymysł zakręconych umysłów panów z Digital Spray Studios się natkniemy.

Nie gorzej ma się sprawa z inteligencją przeciwników. Ci chowają się, starają się nas przechytrzyć, zmieniając pozycje czy też specjalnie wyczekują, by rzucić w nas granatem. Wprawdzie niektóre z tych zachowań wyraźnie oparte są na skryptach, a i część z atakujących stworów biegnie w naszą stronę z donośnym rykiem/krzykiem/czymkolwiek, dopóki nie zginie, jednak w sumie nie przeszkadza to specjalnie w olbrzymiej frajdzie płynącej z grania w YAE. Również dostępne środki bezpośredniego wyrażenia opinii (potocznie zwane bronią) zasługują na pochwałę. Z pomocą przyjdzie nam Mauzer, dwururka, wbijak pneumatyczny strzelający gwoździami (zapomnijcie jednak o jakimkolwiek przyszpileniu kogoś do murku, tutaj to, niestety, nie działa), słynna pepeszka, karabin Mosin, porażacz prądem i niesamowicie widowiskowe koktajle Mołotwa. Jak na grę skupiającą się w większości na eksterminacji wroga, samych uśmiercaczy jest całkiem pokaźna ilość i pozostawiają one po sobie niezłe wrażenie.

Grafika w You Are Empty również cieszy oko, choć nie natrafimy tutaj na jakieś przesadne wodotryski czy super najnowsze efekty towarzyszące mocarnym kartom. Ale nie ma się co dziwić, sama gra w Polsce została wydana z pewnym opóźnieniem toteż strona wizualna prezentuje się bardziej na etapie z roku 2005/6. Jednak nie ma tego złego, bo dzięki temu gra zyskała całkiem nieduże wymagania sprzętowe i nie powinna robić problemów nawet na starszych maszynkach. Dużym plusem są również świetnie i z rozmachem zaprojektowane poziomy, dzięki czemu nieraz dane nam będzie przystanąć i popodziwiać co ciekawsze widoczki, nie zważając tak naprawdę na brak efekciarskiej otoczki w postaci dynamicznych świateł, wygładzanych cieni etc. Równie ciekawie prezentuje się muzyka, którą owszem słyszymy dość rzadko, ale jak już da się we znaki, to robi to mocno i z przytupem. Aż szkoda, że nie ma jej więcej. Na uwagę zasługuje także zalążek fizyki, dzięki czemu w grze możemy przesuwać co ważniejsze przedmioty. Mała rzecz, a cieszy.

No dobra, trzeba by tu You Are Empty podsumować. Ważne jest, by pamiętać, że gra ta nie miała za zadanie omotać nas swoją rozległością, super grafiką czy genialną fabułą, tylko dać nam hektolitry niezłej zabawy i tony adrenaliny, podczas walk z kolejno pokazującymi się, przerażającymi wrogami. Dodajmy do tego bardzo ciekawy i satysfakcjonujący klimat, świetnie zrobione etapy i oryginalnych przeciwników, nieraz swym wyglądem wprawiający w zdumienie i otrzymamy to, czym naprawdę produkcja Digital Spray Studios jest. Niemałym plusem gry jest także jej cena ( 29,90 zł), toteż myślę, że już nikogo nie trzeba długo przekonywać, by wyruszył do sklepu i zaopatrzył się w tę niesamowicie zwariowaną i wciągającą pozycję.

gry.wp.pl (Cupid)

Borekman

Heh. Fabuła pospolita. Nieudany eksperyment, mutacja ludzi w stwory, a my mamy ich wysiekać. Niczym Resident Evil...
To jest przykład takiej bezsensownej zabijanki, w którą można pograć wyłącznie w celu wyżycia emocjonalnego. Jak masz nadpobudliwość i chcesz komuś skopać tyłek, obejdź się bez realnych potyczek i włącz Seriousa Sama, You are empty, itd...

kublinski

Dokładnie. Siekanki to ja nw sumie lubię, byleby nie było w nich potworków Smile

Call of Duty też jest taką strzelanka...

Borekman

No, ale trochę bardziej ,,poukładaną", nie uważasz? A ja właśnie mówię o takich z potworkami...